SERES MÍTICOS

Imos comezar con algo de mitoloxía. Da nosa, da propia de Galicia, pero tamén botaremos unha ollada ó que hai noutras terras.


Déixovos aquí unhas ligazóns onde se fala de seres mitolóxicos. Botádelles un ollo.







Agora debedes escribir un MICRORRELATO (arredor de 150 palabras) póndovos na pel do ser mitolóxico que vós queirades. Contádenos como é, os seus costumes, onde vive, etc. Ai, e facédeo en primeira persoa.

Deica a próxima tarefa.

Comentários

  1. Deixade aquí os vosos microrrelatos sobre os seres fantásticos.

    ResponderExcluir
  2. Somos seres voadores metade cabalo, metade grifo. Somos coñecidos como a montura voadora máis rápida e áxil. Fisicamente somos coma cabalos de cor marrón ou pardo con ás de aguia e plumaxe alaranxado. Temos patas traseiras de cabalo e patas dianteiras de aguia. Adoitamos medir uns 2 ou 3 metros. Gústanos vivir en mandas e en lugares con poucas montañas e grandes prados xa que somos omnívoros.

    Alejandro Rivas González

    ResponderExcluir
  3. Fisicamente teño uns rasgos moi delicados,parecidos aos das doncelas elfas. Teño os ollos violetas ou verde escuro,e meu cabelo e miña pel cambian de cor segundo a estación. Pódome camuflar en calqueira bosque do mundo. En primaveira e en verán teño a pel moi bronceada e o pelo verde. En inverno a miña pel e o meu pelo son brancos e en outono roxizos. Pertenzo a unha árbore(Carballo) do bosque onde me atope. Non podo afastarme a máis de 300 m,se me vou máis lonxe,a árbore onde vivo,morre. Teño que defender a miña árbore,que lle pasa algo,pasame o mesmo a min,por iso,o defendo. Falo varias linguas. Teño unha gran intelixencia e podo falar a linguaxe musical e a das prantas. Non son agresiva,so se son atacada,feitizo as persoas que veñen a atacarme,o feitizo dana aos humáns e as persoas con gran resistencia.

    Angela Lopez Cainzos

    ResponderExcluir
  4. Son unha fada irlandesa da morte, procedo das lendas e da mitoloxía celta. Meu nome significa “muller fada”.
    A miña apariencia é dunha muller etérea, en ocasións funha moza doncela e, noutras, unha bruxa vella e repugnante. A miña cara é pálida e teño os ollos vermellos, case ensangrentados pola dor.
    Visto de verde ou azul e levo unha capa gris.
    Anuncio co meu grito e choro que a morte está preto. Meu choro é aterrador. Outras veces é un salouco horrible que enfría o sangue e só pode escoitar a persoa que vai morrer.
    Ás veces o meu canto pódeno escoitar toda a familia do moribundo, e noutras ocasións, só a persoa que vai morrer.
    Algunhas veces só me escoitan, pero outras tamén me ven.
    En ocasións aparezo nos funerais, acompañando a alma do cadáver ao plano dos mortos.

    Sofía Pol Souto

    ResponderExcluir
  5. Eu son un monstro que habitou na Terra moito antes de que exisistira o ser humán. Teño un corpo basante parecido ao dun home, pero son moito máis enorme, feo e pesado. Adoito vivir en covas, situadas nas montañas. Podo vivir máis de 200 anos. Aparezo en moitísimas lendas, nas que se conta como loito con deuses ou con humáns. Podo ter un ou dous ollos.Os nomes dalgúns da miña especie son Goliat e Polifermo. Os máis baixos damiña especie miden máis de 4 metros, e os máis grandes, superan os 60! Debido a o noso tamaño, é normal que sexamos moi torpes.

    Segioh Llago

    ResponderExcluir
  6. Eu son un xigante fedorento de duas cabezas,
    tamen teño enormes colmillos e teño a pel
    moi dura e grisacea.Vivo nun bosque azul
    cos meus fillos , son carnivoro pero tamen
    gustame a fruta para ser mais forte.Son o
    xefe da terra e gustame moito o poder cuspo
    fogo e olenme moi mal os pes.
    José Pérez

    ResponderExcluir
  7. Eu son un ser estraño, metade galo, metade réptil e metade morcego.
    Nacín dun ovo rexeitado por unha galiña, que incubou un réptil.
    Teño a cara de galo, corpo de réptil e ás de morcego.
    O meu poder especial é converter todo o que toco en pedra, e así podo defenderme sen problema ningún dos meus contrincantes máis perigosos.
    Vivo nos lugares afastados do resto de seres mitolóxicos, en covas ou matogueiras.
    A miña actividade favorita é cazar.

    Carlos Naveiras Fernández

    ResponderExcluir
  8. Son un corcel alado de natureza máxica, intelixente, bondadoso e salvaxe. Tamén son tímido e só pódenme domar os xinetes con corazón puro e bondadoso.
    Teño o tamaño dun cabalo árabe e unhas enormes ás emplumadas que me permiten voar. Meu cor de pelo e branco aínda que teño familiares marróns e algúns primos afastados negros; aínda así son bos e igual de afables.
    Conta a lenda, que o primeiro a miña raza saíu do pescozo de Medusa, unha das tres gorgonas, cando Zeus a decapito.
    A pesar dos intentos que moitos fixeron por domar aos de miña raza só Belerofonte conseguiuno, xa que Atenea deulle unhas bridas máxicas.
    A miña vivenda encontrase nunha cova, na cima dunha montaña á que só se pode chegar voando. A cova adéntrase na montaña, polo que é moi espazosa, teño espazo suficiente para abrir as ás. É moi cómoda e o meu eito esta feito de flores de cores rechamantes.
    Os nosos principais inimigos son os dragóns e os grifos.
    Diariamente saímos a comer ao campo, xa que somos herbívoros.
    Tamén somos bastantes xoguetóns e entrenámonos todos os días para poder voar rápido e manternos fortes e enforma.
    Pedro Porta Varela

    ResponderExcluir
  9. Eu son semihumana voadora de aspecto delicado e con moito encanto.
    Teño a apariencia dunha elfa ou dunha humana, de rasgos suaves.
    Teño as ás dunha libélula e teñen manchas iridiscentes. O meu cabelo é longo e loiro.
    O meu carácter é amigable. Manteño o meu aspecto xuvenil durante toda a miña vida. Falo linguaxe musical, os meus parentes son trasnos , driadas e ninfas. Teño a capacidade de levitar , o meu áxil voo é comparable ao de outros seres.
    Outras das miñas capacidades son facerme invisible ou visible.
    Habito en alturas, xa sexa en copas de árbores ou montañas.
    Gústame voar e moverme libremente.

    Alejandra Martínez Pena

    ResponderExcluir
  10. Son un ser voador, mitad leon e mitad águia, nosa comida favorita e a carne de cabalo e sempre cazamos en grupo,adoitamos vivir en montañas rocosas, se nos entrenas somos leales e defendemos a o noso jinete ata a morte e quedamos unidos de por vida.




    Adrian Yáñez

    ResponderExcluir
  11. Quen son?

    Eu son un enorme paxaro envolto en chamas co plumaxe vermello-alaranxado coma o lume. Son o único animal en resistir a tentación e isto comverteume nun ser eterno. Son un semideus que me consumo cada 500 anos e renazo das miñas propias cinzas. Vivo nas altas montañas en grandes covas.
    Jose Antonio Silva

    ResponderExcluir
  12. Eu son un morto vivinte, dotado dunha enorme forza e poder que manteño grazas á mia inmortalidade vevendo sangue, dos seres vivos.
    Adoitamos estar en forma de morcego. Vivimos nas covas, faiados ou casas. Polo día afetanos moito a luz do sol, por iso adoitamos a forma dun humano, para pasar desapecibidos.
    Somos famosos polos nosos festíns de sangue polas noites.
    Transilvania e coñecida porser o noso berce e donde pasou gran parte da súa vida o mais famoso de entre nós; o conde Vland Dakul, mais coñecido polo Conde Drácula, que foi un dos mais crueis de todos nós.


    Alba Trigo .

    ResponderExcluir
  13. Eu son metade peixe, metade muller. Teño cabelos rubios ou verdosos. Na parte inferior teño unha cola con escamas, pero na parte de arriba son coma unha muller, aínda que teño branquias para poder respirar baixo a auga.
    Aliméntome de algas, placton e pequenos peixes. Podo vivir 150 anos e meu peso e a miña altura son iguais ca a dos humanos.
    Vivo en acantilados e arrecifes, que están construídos con corais e conchas marinas.
    Somos moi presumidas, nos encanta adornar o noso cabelo. Subimos a superficie para entoar os nosos cantos.

    Paula Seoane

    ResponderExcluir

  14. Eu son moi grande e moi forte , son capaz de romper montañas e tamén podo provocar abalanchas e podo beber toda a auga dun río , eu son moi salvaxe e moi primitivo e vivo no ceo en as nubes .
    Normalmente bou de cacería e de saqueo e so como rochas e árbores e tamén de persoas normalmente de nenos.

    Alejandro Rozados

    ResponderExcluir

  15. Eu son un horrible humanoide, caracterízome pola miña capacidade de adaptación e rexeneración.
    Fisicamente son un enxendro bastante desagradable. A miña pel é un pelexo irregular de cor azul, gris ou verde.
    Os meus ollos son escuros humidos. Mido 2 e 3 metros e podo desarrollar unha enorme forza. O meu punto débil é a luz. Si me expoño durante uns minutos á luz solar transformome en pedra.
    Ataco sempre coas garras e coa boca, sen importarme a forza e o tamaño do meu adversario.




    Rafael Puentes :')

    ResponderExcluir
    Respostas
    1. o meu deber e gardar os bosques, e son unha mestura entre home e árbore.Os Meus brazos están formados por ramas e meus pes son coma un tronco. Tamén teño largas follas que cambian de cor durante o inverno, aínda rara vez cáense .Mido entre 4 e 5 metros . Miña pel é unha grosa cortexa marrón . Son intelixente e falo varias linguaxes , teño a capacidade de animar a os demais arbores e tamén mantelos a o meu control .Vivo en pequenas comunidades entre bosques. Non soporto o fogo . Son amable, tranquilo e
      realizo a miña función de garda bosques de maneira apracible. Os meus aliados son os elfos.

      Luna Pita Méndez:')

      Excluir
  16. on un ser celestial enviado por unha de idade para cuidar vengar o juzgar as inxustizas que se produce mostro plano material .

    Son verdadeiros autores da moral e a etica e han existido dende o nacemento dos deuses.O meu nome no grego significa comenzo.

    E loxico pensar que son un ser que posee gran poder , pero hay moto mas . Su forza e gracia , son celestias divinas .Non falo , pero tampouco necesito , e aunque falara non me entenderiades.

    Son un ser eficaz e poderoso intermediario .Son a coincidencia e en certo modo , o fisico se encarga de levar a cabo todo o que deus necesita executar .

    Só aparecer baixo a forma dun ser humano home ou muller, de pel e cabelo azul , branco ou dourado .
    ANDREA VEIGA

    ResponderExcluir
  17. MANTICORA

    Son unha criatura monstruosa con corpo de león, ás de morcego e unha cabeza humana.
    Son unha criatura non moi brillante, pero moi forte e poderosa. A miña cabeza é a dun home, cunha barba, pelos grosos e os dentes moi afiados leoninos. As ás son un morcego enorme e o resto do seu corpo é a dun león xigante con excepción da cola, cuxo fin é cuberto cun aguillón moi parecido ao escorpión e espiños velenosos. Podo medir preto de 5 metros de lonxitude e de 3 de altura.
    Son un carnívoro e ten preferencia por carne humana. Cando preciso comer ataco ás miñas vítimas soltando penas do rabo que actúan como dardos envelenados. Unha vez que a vítima está enfraquecido doado é detido polas garras afiadas, eu sempre tento permanecer no aire para o mínimo de danos.
    eu inclúo os territorios moi grandes de preto de 50 quilómetros, xeralmente bosques. Eu me acasalam para a vida e coidar da súa prole. As miñas crías non poden voar ata facer adulto. Un filhote de can pode ser adestrado con moito esforzo, pero nada garante que, cando adulto obedecer feito permito non ser usado como unha montaxe.
    Son un ser do mal que moitas veces estou asociado con outros seres do mal de protección mutua.

    Lucas Sixto Carballeira

    ResponderExcluir
  18. Eu son un morto vivinte que se forman nas tinieblas e dreno a enerxía a os seres vivos.
    Son tan escuro que solo son detectable con una luz moi potente,o reto do tempo parezo unha sombra corrinte.
    Miña orixe é máxica ; un mago arroxou unha maldición a un enemigo morto e así xurdín . Eu merodeo dende entón por ruínas ,cemiterios e calabozos .Cando ataco ,o meu contacto frío fai que se entumezan as articulacións da vítima ,que queda case paralizada , perdendo , ademais , os sentidos do olfacto,tacto e oído . En ese momento empezo a drenar é consigo deixar a o enemigo sen enerxía. Esa vítima convertese en sombra .Algunhas vítimas morren antes de ser drenadas é son abandonadas po min.


    Lara Mouriz Durán

    ResponderExcluir
  19. Son un híbrido entre home e animal, solo me firen as armas de prata,proveño da India. A miña forma humana caracterízase por ter unha marcada musculatura. Teño un bo olfacto e unha privilexiada vista nocturna. Vivo nas grutras do Himalaia. Podo ter transcendencia con mulleres ou animais. Cntrolo as miñas transformacións.

    MANUEL LÓPEZ...

    ResponderExcluir

Postar um comentário

Postagens mais visitadas deste blog

As redes sociais na educación